Afscheid nemen van je tweede thuis

Je zou denken dat ik na al die verhuizingen al minder moeite zou hebben met afscheid nemen. Toen mijn ouders drie jaar geleden naar Engeland verhuisde en ik naar Nederland, had ik ook niet gedacht dat ik moeite zou hebben als mijn ouders Engeland zouden verlaten. I couldn’t be more wrong. Het verbaasde mij dat Engeland mijn tweede thuis werd. Hoe was dat mogelijk? Ik woonde er zelf niet eens! Toch gebeurde het. En is het nu tijd om afscheid te nemen van Londen.

Toen mijn ouders mij een aantal maanden geleden vertelde dat het tijd was om Engeland in te ruilen voor Duitsland wist ik meteen dat ik nog een keertje op bezoek moest. Na heel wat gedoe en geregel was het toch gelukt om 3 dagen naar Londen te gaan. En wat voelde dat gek zeg.

Iedere keer als ik daar was voelde het alsof ik thuis kwam. Misschien was dat ook wel een beetje zo. Mijn ouders woonde daar en alle meubels die daar stonden kende ik natuurlijk. Die meubels kende ik nog van de tijd toen ik zelf nog in Duitsland woonde. Ik at iedere avond aan die eettafel en maakte mijn koffie met hetzelfde koffiezetapparaat. Dat was allemaal al bekend terrein. Ik hoefde helemaal niet te wennen als ik daar was. Meteen vanaf de eerste keer dat ik daar was gingen we minimaal 1 dag echt Londen stad in. Omdat ik het al zo vaak had gedaan werd het reizen met openbaar vervoer ook heel normaal. Tuurlijk, ik moest altijd wel op de kaart kijken welk metrostation nou het dichtstbij was maar toch voelde het niet heel anders dan het openbaar vervoer in Nederland. Ik wist zelfs de weg in Londen!

Inmiddels wonen mijn ouders weer bij ons in huis, hier in Nederland. Na 3 jaar op ‘mezelf’ (lees: met mijn broer) wonen voelt het wel weer gek om weer met mijn ouders te wonen. We moeten heel erg aan elkaar wennen maar gezellig is het wel. Avondeten is een stuk leuker geworden en de gesprekken tijdens de simpele programma’s zoals Ik Vertrek zijn ook veel aangenamer. Het is onduidelijk voor hoelang ze hier zullen wonen maar ik moet maar van de tijd genieten. Voor ik het weet wonen ze weer op een andere locatie, in een nieuw land en wordt dat mijn tweede thuis. Maar voor nu heb ik maar één thuis, en dat is Nederland.

Zou jij in het buitenland willen wonen?

2 Comments

  1. Monique | WritingMonique June 23, 2016

    Prachtig geschreven! En wat zijn je ouders stoer zeg: van Nederland naar Engeland en Duitsland! (mijn ouders wonen al hun hele leven in hetzelfde dorp, haha)

    Reply
    • Léonie June 23, 2016

      Dankjewel! Ja, vind ik ook! Echt zo knap dat ze iedere keer weer verhuizen. Ik zou het ze niet snel na doen!

      Reply

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *